Το Κέντρο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ έχει λάβει χρηματοδότηση για ένα διετές έργο που εξερευνά κέντρα ημέρας, ημερήσιους συλλόγους και δραστηριότητες για ηλικιωμένους. Οι περικοπές του προϋπολογισμού των τοπικών αρχών, η αυξημένη χρήση των προσωπικών προϋπολογισμών και η άποψη των κέντρων ημέρας ως ξεπερασμένα έχουν συμβάλει στην απομάκρυνση από τη συλλογική παροχή κοινωνικής φροντίδας, συμπεριλαμβανομένου του κλεισίματος των κέντρων ημέρας. Η αυξημένη αναγνώριση του ζητήματος της μοναξιάς και της κοινωνικής απομόνωσης, που τονίστηκε περαιτέρω κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, παρέχει την ευκαιρία να επανεξεταστεί ο ρόλος των συλλογικών υπηρεσιών. Το έργο μας θα διερευνήσει καινοτόμα παραδείγματα συλλογικών ημερήσιων υπηρεσιών για ηλικιωμένους, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου τους στην προώθηση της ευημερίας.
Τα κέντρα ημέρας αποτελούν μέρος του τοπίου της κοινωνικής φροντίδας από τον Νόμο για την Εθνική Βοήθεια του 1948. Μπορεί να είναι δύσκολο να οριστούν, αλλά γενικά είναι υπηρεσίες που βασίζονται σε κτίρια που παρέχουν δραστηριότητες, ευκαιρίες σύνδεσης με άλλους, προληπτικές υπηρεσίες και ανάπαυλα για τους φροντιστές (Orellana et al, 2018). Οι ημερήσιες υπηρεσίες για ηλικιωμένους, όπως κέντρα ημέρας και μεσημεριανά κλαμπ, συχνά παραβλέπονται σε συζητήσεις σχετικά με την ανάγκη «διόρθωσης της κοινωνικής φροντίδας» (Bottery, 2019), οι οποίες τείνουν να επικεντρώνονται στην παροχή φροντίδας σε κατοικίες και κατ‘ οίκον φροντίδα. Η ανάπτυξη της πολιτικής κοινωνικής φροντίδας τα τελευταία 30 χρόνια καθοδηγείται από την ιεράρχηση της ατομικής επιλογής και της εξατομίκευσης, συμβάλλοντας στην άποψη της συλλογικής παροχής όπως τα κέντρα ημέρας ως ξεπερασμένα και πολλά κέντρα ημέρας έχουν κλείσει (Needham, 2012). Ωστόσο, αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ότι πολλοί ηλικιωμένοι εκτιμούν τις συλλογικές υπηρεσίες (Orellana et al, 2020) και θα καλωσόριζαν την ευκαιρία να επιλέξουν συλλογικές μορφές φροντίδας (Age UK, 2011) και ότι έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν στις ανάγκες ορισμένων οι ηλικιωμένοι πιο κατάλληλα, για παράδειγμα εκείνοι που βιώνουν απομόνωση ή ζουν με περίπλοκες, πολλαπλές παθήσεις υγείας. Οι συλλογικές ημερήσιες υπηρεσίες μπορούν να υποστηρίξουν την ψυχική και σωματική υγεία, τη συνεχή ανεξαρτησία και την αποκατάσταση (Orellana et al, 2018), ωστόσο, υπάρχει ανάγκη οι υπηρεσίες να περιλαμβάνουν περισσότερο τις ανάγκες και τις φιλοδοξίες όλων των ηλικιωμένων.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, πολλοί από εμάς έχουμε σκεφτεί περισσότερο από το συνηθισμένο τη σύνδεση, την κοινότητα, την ευημερία, την απομόνωση και τη μοναξιά. Έχουν εκφραστεί ανησυχίες σχετικά με τον αντίκτυπο που είχε το κλείσιμο των υπηρεσιών και η απαίτηση για θωράκιση στην ευημερία των ηλικιωμένων, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης κατάθλιψης και της μοναξιάς (Steptoe and Steel, 2020). Η μοναξιά και η απομόνωση ήταν μια αυξανόμενη πολιτική ανησυχία πριν από την πανδημία. Η στρατηγική της κυβέρνησης για τη μοναξιά αναγνωρίζει τη σημασία των συλλογικών υπηρεσιών για την ευημερία και υπογραμμίζει τη δυνατότητα για κοινωνική συνταγογράφηση, όπου οι γενικοί γιατροί παραπέμπουν τους ανθρώπους σε κοινοτικές δραστηριότητες όπως ομάδες τέχνης και λέσχες, για τη βελτίωση της ευημερίας και τον μετριασμό της μοναξιάς και της κοινωνικής απομόνωσης, παράλληλα με επενδύσεις σε κοινοτικούς χώρους. Τμήμα Ψηφιακής, Πολιτισμού, Μέσων & Αθλητισμού, 2018). Μια πρόσφατη έκθεση από το Kings College του Λονδίνου (Green et al, 2021) χαρτογράφησε κέντρα ημέρας σε τέσσερις δήμους στο Νότιο Λονδίνο και τόνισε τη σημασία των ενημερωμένων πληροφοριών για να μπορούν τα άτομα, καθώς και αυτά που αναφέρονται ως μέρος της κοινωνικής συνταγογράφησης, να επιλέξουν και πρόσβαση σε υπηρεσίες. Η έκθεσή τους υπογραμμίζει περαιτέρω την έλλειψη πληροφοριών, έρευνας και στοιχείων σχετικά με τις συλλογικές μορφές ημερήσιας παροχής. Για παράδειγμα, λίγα είναι γνωστά για το ποιος παρακολουθεί τις ημερήσιες υπηρεσίες, πώς γίνεται αντιληπτός από εκείνους που τις παρακολουθούν ή από εκείνους που εμπλέκονται στην ανάθεσή τους και τον αντίκτυπο της παρουσίας, συμπεριλαμβανομένων των διαφορετικών ομάδων χρηστών.
Η έρευνά μας θα διερευνήσει τον τρέχοντα ρόλο και τον πιθανό ρόλο των συλλογικών ημερήσιων υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων κέντρων ημέρας, κλαμπ και δραστηριοτήτων για ηλικιωμένους (65+) στην Αγγλία. Πρόκειται για μια διετής μελέτη που χρηματοδοτείται από το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας για την Υγεία, Σχολή Έρευνας Κοινωνικής Φροντίδας και θα διευθύνεται από την Καθηγήτρια Ailsa Cameron και ερευνητές στη Σχολή Πολιτικών Μελετών του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, μαζί με εταίρους της τοπικής κοινότητας. Η μελέτη θα έχει δύο στοιχεία: ανάλυση των τάσεων παροχής και απορρόφησης με την πάροδο του χρόνου και εις βάθος ποιοτική έρευνα για τη διερεύνηση διαφορετικών μοντέλων παροχής υπηρεσιών ημέρας, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεών τους στην υγεία και την ευημερία των χρηστών των υπηρεσιών, καθώς και μια άσκηση κοστολόγησης . Μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα παραδείγματα παροχής καινοτόμων ημερήσιων υπηρεσιών, όπως ημερήσιες υπηρεσίες μεταξύ γενεών, ανταλλαγή δεξιοτήτων, κόμβοι ευημερίας, ολοκληρωμένες υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής φροντίδας και εκείνες που εστιάζουν στην πρακτική χωρίς αποκλεισμούς.
Είμαστε στα πολύ αρχικά στάδια αυτής της δουλειάς και παλεύουμε με τις προκλήσεις του COVID-19. Όμως, η πρώιμη εξερεύνηση καινοτόμων ημερήσιων υπηρεσιών για ηλικιωμένους μας οδήγησε να κατανοήσουμε την τεράστια ποικιλία των προσφερόμενων υπηρεσιών, καθώς και πώς οι υπηρεσίες καινοτομούν και ανταποκρίνονται στις ανάγκες των ανθρώπων. Καινοτόμα παραδείγματα περιλαμβάνουν τη μετατροπή των παραδοσιακών κέντρων ημερήσιας φροντίδας ενηλίκων σε ένα δίκτυο κόμβων δραστηριοτήτων που φέρνουν μια σειρά από δραστηριότητες σε ηλικιωμένους. Άλλα παρέχουν μια σειρά από ομάδες και κοινωνικές ευκαιρίες για τη σύνδεση ατόμων LGBTQ+ άνω των 50 ετών. Για να μην αναφέρουμε, τους τρόπους με τους οποίους τα κέντρα ημέρας έχουν προσαρμοστεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Πολλά κέντρα ημέρας λειτουργούν εξ αποστάσεως ή «Εικονικά Κέντρα Ημέρας» καθώς και προσφέρουν εναλλακτικές υπηρεσίες που βασίζονται στην κοινότητα, όπως παράδοση ζεστών γευμάτων, κλήσεις κοινωνικής πρόνοιας ή παραδόσεις βασικών ειδών. Μια ημερήσια λέσχη για ηλικιωμένους έφερε κατοικίδια για χρήστες υπηρεσιών που τους έλειπε η ανθρώπινη επαφή κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Η έναρξη αυτής της εργασίας όταν πολλά κέντρα ημέρας και υπηρεσίες έχουν κλείσει ως αποτέλεσμα του COVID-19 θα είναι μια πρόκληση, αλλά καθώς οι υπηρεσίες αρχίζουν να υποδέχονται τους ανθρώπους πίσω, μπορεί να είναι η κατάλληλη στιγμή για κάποια φιλόδοξη συζήτηση, συζήτηση και στοιχεία σχετικά με πώς θα μπορούσαν να είναι οι συλλογικές ημερήσιες υπηρεσίες για ηλικιωμένους.
Επικοινωνήστε εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα ή να γνωρίζετε ένα καινοτόμο παράδειγμα που πρέπει να εξερευνήσουμε: [email protected]
Για να μάθετε περισσότερα, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας: https://reimaginingdayservices.blogs.bristol.ac.uk/
Βιβλιογραφικές αναφορές:
Age UK (2011) Αποτελεσματικότητα των ημερήσιων υπηρεσιών. Λονδίνο: Age UK
Bottery, S. (2019). Ποιο είναι το πρόβλημά σας, κοινωνική μέριμνα; Οι οκτώ βασικοί τομείς για τη μεταρρύθμιση. Λονδίνο: The King’s Fund. Ανακτώνται από: https://www.kingsfund.org.uk/publications/whats-your-problem-social-care
Τμήμα Ψηφιακής, Πολιτισμού, Μέσων & Αθλητισμού (2018) Μια συνδεδεμένη κοινωνία: Μια στρατηγική για την αντιμετώπιση της μοναξιάς – θέτοντας τα θεμέλια για αλλαγή. Ανακτώνται από: https://www.gov.uk/government/publications/a-connected-society-a-strategy-for-tackling-loneness
Green, C., Orellana, K., Manthorpe, J., & Samsi, K. (2021). Φροντίδα στην εταιρεία: ένα στιγμιότυπο κέντρων ημέρας στο νότιο Λονδίνο πριν από την Covid: Αναφορά άσκησης χαρτογράφησης δημοσίως διαθέσιμων πληροφοριών από τέσσερις δήμους του νότιου Λονδίνου. Λονδίνο: NIHR Applied Research Collaboration South London. Ανακτώνται από: https://kclpure.kcl.ac.uk/portal/files/152782395/Caring_in_company_May2021.pdf
Needham, C. (2012) Τι συμβαίνει με τις υπηρεσίες των κέντρων ημέρας; Φωνές από το προσωπικό της πρώτης γραμμής. Μπέρμιγχαμ: Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ/UNISON
Orellana, K., Manthorpe, J., Tinker, A. (2018) Κέντρα ημέρας για ηλικιωμένους: μια συστηματική ανασκόπηση του πεδίου εφαρμογής της βιβλιογραφίας σχετικά με τα οφέλη, τους σκοπούς και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται. Γήρανση & Κοινωνία. 40(1)73-104.
Orellana, K., Manthorpe, J., & Tinker, A. (2020). Επιλογή, έλεγχος και ανθρωποκεντρικότητα σε κέντρα ημέρας για ηλικιωμένους. Εφημερίδα Κοινωνικής Εργασίας.
Steptoe, A. and Steel, N. (2020). Η εμπειρία των ηλικιωμένων που έχουν λάβει οδηγίες να θωρακιστούν ή να απομονωθούν κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Ανακτώνται από: https://www.elsa-project.ac.uk/covid-19-reports
