Γράφτηκε από τον Oleksiy Goncharenko, μέλος του Κοινοβουλίου, Ευρωπαϊκό Κόμμα Αλληλεγγύης, Ουκρανία
Η Ρωσία έλαβε περισσότερα από 20 δισεκατομμύρια δολάρια από τις εξαγωγές μεταλλευμάτων και μετάλλων πέρυσι. Ένα κολοσσιαίο ποσό που επιτρέπει στον δικτάτορα και σφαγέα Πούτιν να διεξάγει πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας και ολόκληρου του πολιτισμένου κόσμου. Το μέταλλο από τις ρωσικές υψικάμινους πηγαίνει σε στρατιωτικά εργοστάσια, μετατρέπεται σε τανκς, οβίδες και όπλα για να σκοτώσει Ουκρανούς. Ταυτόχρονα, αυτό το μέταλλο εκφορτώνεται πλέον στα λιμάνια της Ιταλίας, της Γερμανίας και του Βελγίου.
Η Ευρώπη πληρώνει σχεδόν περισσότερα στη Ρωσία για σιδηρομετάλλευμα και μέταλλο από ό,τι βοηθά την Ουκρανία γενικά να αντισταθεί στη ρωσική επιθετικότητα. Είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς ότι η Βρετανία ή οι Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του Β‘ Παγκοσμίου Πολέμου θα είχαν αγοράσει από τη ναζιστική Γερμανία το βιομηχανικό αέριο που χρησιμοποιήθηκε άφθονα στα στρατόπεδα θανάτου. Αλλά για κάποιο λόγο 80 χρόνια αργότερα, μετά τις φρικαλεότητες του ρωσικού στρατού στο Bucha, Izyum, η Δύση αγοράζει πρόθυμα μέταλλο από τον ίδιο κανίβαλο με τον Χίτλερ. Υπήρξε μια προσπάθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση να σταματήσει να χρηματοδοτεί το καθεστώς Πούτιν μέσω εμπάργκο σε ρωσικά μεταλλικά προϊόντα τον Μάρτιο. Όμως έξι μήνες αργότερα έγινε σαφές ότι απέτυχε.
Μόνο μικρές ομάδες ρωσικών μεταλλικών προϊόντων συμπεριλήφθηκαν στο πακέτο κυρώσεων, αλλά η κύρια ρωσική εξαγωγή, η οποία αποφέρει κέρδη δισεκατομμυρίων δολαρίων για το καθεστώς Πούτιν και τα πορτοφόλια του, παρέμεινε ανεπηρέαστη. Αυτά είναι σιδηρομετάλλευμα, πέλλετ, θερμός σίδηρος μπρικετών (DRI), χυτοσίδηρος, πλάκες και μπιγιέτες.
Χρειαζόμαστε πλήρη απαγόρευση εισαγωγής προϊόντων από το ρωσικό μεταλλευτικό και μεταλλουργικό συγκρότημα κάθε μορφής και εκδήλωσης. Αυτό δεν είναι φυσικό αέριο ή καν πετρέλαιο. Η αγορά του μετάλλου στη Ρωσία σήμερα είναι το ίδιο με την επιδότηση της παραγωγής ρωσικών αρμάτων μάχης και οβίδων. Η ρωσική μεταλλουργία δεν είναι μια ιδιωτική, ανεξάρτητη από το κράτος, ανοιχτή και διαφανής επιχείρηση. Δεν υπάρχει Έλον Μασκ, καμία επιχειρηματική ιδιοφυΐα. Αυτό είναι μόνο ένα σωρό σοβιετικά εργοστάσια, που κάποτε δόθηκαν στη διαχείριση ανθρώπων κοντά στην εξουσία, που αργότερα έγιναν οι 5 πλουσιότεροι άνθρωποι στη Ρωσία. Αυτοί οι άνθρωποι οφείλουν τον πλούτο τους στον Πούτιν. Είναι οι πυλώνες του καθεστώτος του, τα πορτοφόλια του. Λαμβάνουν κρατικά βραβεία από τα χέρια του και επαινούν δημόσια τον αρχηγό. Είναι ο «συλλογικός Πούτιν» που κήρυξε τον πόλεμο στη Δύση και προσπαθεί να καταστρέψει την παγκόσμια τάξη.
Αυτή τη στιγμή, οι ολιγάρχες της μεταλλουργίας του Πούτιν φορτώνουν γρήγορα τα εργοστάσια τεθωρακισμένων στα Ουράλια με χάλυβα, ώστε οι εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι που κινητοποιήθηκαν από τον Πούτιν να έρθουν στην Ουκρανία. Πληρώνουν δισεκατομμύρια ρούβλια στον στρατιωτικό προϋπολογισμό επιτρέποντας στον Πούτιν να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο.
Ούτε όλοι αυτοί οι ολιγάρχες έχουν υποστεί κυρώσεις από τη Δύση μέχρι στιγμής. Οι κυρώσεις παρέκαμψαν τον Βλαντιμίρ Λίσιν, έναν μακροχρόνιο στενό φίλο του Πούτιν και ιδιοκτήτη της μεγαλύτερης εργοστάσια σιδήρου και χάλυβα Novolipetsk στη Ρωσία. Δεν υπάρχουν περιορισμοί για τον Lisin να πουλήσει το μέταλλό του στην Ευρώπη και να χρησιμοποιήσει τα έσοδα για να βοηθήσει φίλους να κατασκευάσουν τανκς για τον πόλεμο κατά των Ουκρανών και να χρηματοδοτήσουν τη ρωσική προπαγάνδα στην ΕΕ. Η μετοχική εταιρεία «Ural Steel», η οποία αποτελεί μέρος της Metalloinvest του Ρώσου ολιγάρχη Alisher Usmanov, είναι αναγνωρισμένος προμηθευτής της Uralvagonzavod, του βασικού κατασκευαστή δεξαμενών της Ρωσίας. Για τους ίδιους τους Ευρωπαίους, ο ρωσικός χάλυβας είναι το ίδιο όπλο που καταστρέφει την οικονομία και την ευημερία των πολιτών του. Τον τελευταίο μήνα έκλεισαν 3 μεγάλα μεταλλουργικά εργοστάσια στην ΕΕ, αφήνοντας χιλιάδες ανθρώπους χωρίς δουλειά. Αυτά τα εργοστάσια δεν έχουν καμία πιθανότητα να ανταγωνιστούν τους Ρώσους παραγωγούς μετάλλων στις τρέχουσες τιμές ρεκόρ για φυσικό αέριο και ηλεκτρική ενέργεια. Αυτοί είναι κρίκοι στην ίδια αλυσίδα. Πρώτα ο Πούτιν προκαλεί ενεργειακή κρίση και άνοδο των τιμών, μετά καταστρέφει τους ευρωπαίους κατασκευαστές πλημμυρίζοντας την ευρωπαϊκή αγορά με τα προϊόντα του.
Υπάρχει τώρα μια ευρεία συζήτηση σχετικά με το 10ο πακέτο κυρώσεων. Μπορεί πραγματικά να διορθώσει όλα τα λάθη και τελικά να κλείσει τον δρόμο για το ρωσικό μέταλλο και τις πρώτες ύλες προς την Ευρώπη. Αυτό το πακέτο θα πρέπει να περιλαμβάνει όλες τις «κολασμένες κυρώσεις» που υποσχέθηκε ο δυτικός κόσμος και ακόμη περισσότερες.
